Interpersoonlijke psychotherapie (IPT) is een kortdurende, steunende gesprekstherapie met een duidelijk te bepalen focus. Deze vorm van psychotherapie is specifiek ontworpen voor de behandeling van depressieve patiënten. In een groot aantal wetenschappelijke onderzoeken is inmiddels aangetoond dat IPT werkzaam is bij de behandeling van depressie.
Naast depressie wordt IPT ook toegepast bij verschillende andere psychische klachten, zoals rouwproblematiek, levensfaseproblematiek, eetproblemen, relatieproblemen, conflicten met naasten en andere problemen in de sociale interactie met anderen.

IPT is gebaseerd op de gedachte dat veranderingen in het aantal of in de aard van belangrijke relaties een depressie kunnen uitlokken bij mensen die daar gevoelig voor zijn.
In de behandeling worden één of hooguit twee probleemgebieden uitgekozen om de behandeling op te richten. Bij IPT heeft dit probleem altijd te maken met recente veranderingen in relaties met belangrijke anderen.

De duur van de behandeling varieert tussen de 8 en maximaal 20 gesprekken en is afhankelijk van een aantal factoren zoals duur en ernst van de depressie.